Alsmaar Eeuwigheid...

6 + 7 juli - dag 36 en dag 37 * Van Viana.....tot Tosantos
 

We ontbijten in Logroño, kijken even binnen in de zeer donkere kathedraal en ik bemachtig op het nog zeer rustige kerkplein gauw de de vlag van Rioja! 

* Dan volgt weer een prachtige route en omdat het warm is, zo'n 32 graden, durven we ons einddoel op een camping te zetten...! Dat wordt Berceo (bij Nájera).

* Op het marktje in Navarrete steekt Annemie zich in het nieuw. Mooie witte blouse en luchtige broek.

Donderkoppen steken op en Ammy denkt dat het toch gaat onweren, maar we hebben geen keus meer...
We komen met prachtig weer aan. We eten heerlijk buiten in de avondzon. s'Nachts maak ik Annemie wakker, want het gaat onweren... We rennen met ons matje en slaapzak en de belangrijkste spulletjes naar het afdak bij de 'Entrada', waar ook onze fietsen droog staan.
Dan verschijnt plotseling een vrouw in de deuropening, ziet ons en loopt naar de aangrenzende schuur en wijst ons op de lichtknop én een droge plek. Wij weer dolblij!
In de ochtend ga ik de schade opnemen. Ik had al gedroomd dat we 2 tentenvodjes met natte inhoud bij elkaar moesten rapen, maar de tentjes stonden er nog fier bij! Naast de plasjes water in de uithoeken was ook nog een en ander drooggebleven, maar ons enige fietsboekje...kleddernat!
Gelukkig blijkt het gedeelte dat we nog moeten doen, goed door te bladeren is. Annemie droogt bladzijde voor bladzijde met een zakdoek...
Tjee...! De Services ( toiletten en douches) blijven gesloten tot 9.00 uur! Wij kunnen er met onze pet niet bij!

* 7 juli - Dan gaan we op weg en komen weer in de eeuwigheid met veel rechte op-en-neer-wegen, comme in Francia met aan weerszijden tot in de verste breedten graanvelden, afgewisseld met de wijngaarden van Rioja. Af en toe een aardappelveldje...Hier lijkt Spanje wel de graanschuur van Europa!

* We zijn al weken de enige fietsers, die het land bevolken...en dan komen we in Sto. Domingo de la Calzado. Daar ontbijten we en we willen wel de echte haan en hen in de kathedraal gaan zien...! Ja, dat is echt zo! Achter dikke tralies op 'n hoogte van ongeveer 3 meter zien we inderdaad 2 kippen scharrelen...om de legende van de monnik Santo Domingo levend te houden... ( zoek maar op op Internet! ) Zouden ze echt kunnen scharrelen...? Ocherm...

* We rijden door Herremélluri ( Herremejutje) naar Belorado en vinden dan in het onooglijke Santos een allervriendelijkst, lieflijk stulpje in de vorm van een albergue, een paradijsje! , waar je zo de spekkersen uit de boom kunt plukken...
Er zijn nog 5 pelgrims meer, dus erg rustig! We drogen onze tent en was en eten dan heerlijk buiten in de tuin met priëel. Het wordt allengs drukker... Gelukkig blijkt dit de plaatselijke bevolking te zijn. Voor jongeren in dit dorp het enige vertier!
Ammy slaapt allang en ik heb, hoop ik nu het juiste medicijn gekocht. De echte melatonine, waar ik langer mee kan slapen...

*Buenas noches, mes amis!