Onderweg... Réflections...Auvillar
24 juni 2016 - Auvillar, Frankrijk
JE DOET OOK ERVARING OP ALS JE KRIJGT WAT JE NIET VERWACHT
"In de winkel?" Kan zijn...! Maar is nu gesloten.
* Een half uur later stopt 100 meter voor ons een auto op de weg. Er stapt een vrouw uit en gaat midden op de weg staan. " O, die gaat een foto van ons maken, terwijl we klimmen! Leuk!
Dichterbij gekomen zie ik dat ze met mijn fietshandschoentjes staat te zwaaien en ze roept; Do'nt stop! Blij verrast snap ik wat ze bedoelt en grijp als een volleerde renner behendig het middagrantsoen aan! Mijn fietshandschoentjes! Ik klem ze goed vast en klim door...
Wat geweldig! Annemie gooit kushandjes naar de vrouw van de Carrefour en als Annemie me ingehaald heeft, zegt ze; " Wat ben jij een gezegend mens! " Ja, ik maak dat wel vaker mee dat mensen me de vergeten spullen komen nadragen...het leven is al moeilijk genoeg! Een beetje hulp is dan wel fijn en daar ben ik ook dankbaar voor!
* Een pas aangereden dode vos op de weg. Hij is nog warm, maar wel al stijf. We leggen hem aan de kant...
* We hadden een camping in l' Hospitalet vlak voor Rocamadour en een spiksplinternieuwe gîte in Lhospitalet vlak voor Castelnau - Montratier. Houd het maar eens uit elkaar! Alleen opschrijven helpt...
* Vandaag - dag 24. Ik vraag aan de bakker. Is het jeudi of vendredi aujourdhui? Grijze, maar warme ochtend. Goed fietsweer! Lange afdaling, daarna vrijwel vlak parcours. Zelfs weer een jaagpad tussen het kanaal en de Garonne! Wat een verrassing weer eens een gemakkelijke fietsdag te hebben! In Moissac vieren we dat we traject 4 hebben afgesloten. Met een pastis!.
We zijn nu na 70 km in Auvillar aangekomen, waar de in het boekje genoemde gîte "complet" is en we naar een andere gîte moeten vragen en dan zitten we ineens op een middeleeuwse kamer in een prachtig oud huis met leuke lieve beheerders. (De man Gérard spreekt goed Duits en vertelde dat hij een keer van Amsterdam naar Breda, Venlo , Brussel, München heeft gefietst en meer..- 3000 km.) en waar pluimage uit allerlei landen een plekje vindt. Het onweert...! We voelen ons weer de koning te rijk!
ik doe het je niet na
annie en Leo.
Vive la France humain !
Erg hè van die dode vos, zoiets vind ik ok altijd zo droevig, dode dieren langs de weg of zelfs nog op de weg. Ik " begraaf" ze dan ook onder wat struikjes ofzo.