Van Burgos....naar Carrión de los Condes
10 juli 2016 - Carrión de los Condes, Spanje
Dag 40 - 9 en 10 juli - Domingo
Vanochtend staan we op in de paradijselijke Albergue Santa Brigida in Hontanas.
Een slapend dorpje, waar ineens een paar vrouwtjes ons met een gebaar van; nog even omhoog fietsen en daar is 't!...En ja hoor, om de hoek ineens 2 albergues tegenover elkaar en verderop zelfs nog een paar hostels. We gaan vergelijken....de Albergue municipales; één ruimte voor iedereen. Daar tegenover. Ruimtes voor 2, 6 en 8 personen. Daar kiezen we dan meteen voor. We krijgen een zaaltje van 8, die we met 2 mannen van onze leeftijd mogen delen. Dus erg rustig....
Een van hen ( zwagers) vertelt dat ze voor een goed doel lopen. Voor MS. Zehadden al €15.000 bij elkaar voor dat ze vertrokken (1 mei) . Nu al €18.000 van sponsors. Gaston vertelt dat half mei zijn kleindochter van 17 jaar uit het leven is gestapt! Hij is voor 3 dagen naar huis gegaan en toen weer verder gaan lopen...Nu loopt hij ook voor zijn kleindochter.
* Het was een zware tocht van Burgos naar Hontanas bij 36 graden in de hete middag. Van half 3 tot half 8 gefietst. Uiteraard met pauzes...41 km. We kregen een steenslagpad ofwel gravelpad van 3 km voor onze kiezen/banden! Te vergelijken met het pad van Baneheide richting Lemiers. Arme lieve bandjes!
* Burgos, een heerlijke stad! Een stad om apart naar toe te willen gaan. Tien keer aangenamer dan Parijs of Barcelona!
* 9 juli. Mijn vroegere pleegdochter Eileen is jarig! Hiep, Hiep hoera!
* 10 juli - Helaas in de heerlijke albergue nauwelijks geslapen. Met melatonine, oordopjes en ooglapje wil het toch niet lukken .... ik denk dat het aan de copieuze maaltijd lag. Om 22.15 uur krijgen we nog het dessert...en aangezien Annemie het puddingebak niet wil, heb ik 2 desserts, die ik met gemak verorber...
* Fit genoeg om om 8.00 uur weer op de fiets te zitten! Nu zullen we de hitte voor zijn! We krijgen één lange rechte weg over de hoogvlakte!
De enkele klimmetjes en bochten zijn niet noemenswaard.
Pas na 30 km treffen we een cafeetje voor de eerste koffie. Iedereen is binnen en er is zondagsdrukte...heel gezellig! Én de Tour de France staat op! Ik loop er met de koffie gebiologeerd naar toe en zie Peter Sagan! Het is een verslag van 9 juli op Eurosport zonder geluid. Wij hebben daar waarschijnlijk gefietst en daarna zijn we overgestapt op de Vuelta...
* We merken op dat na Hontanas de pelgrim helemaal omarmd wordt! Vele borden wijzen ons de weg. Annemie heeft deze 2 jaar geleden niet gezien. Helemaal nieuw, alsook de geweldig geoutilleerde albergues, die uit de grond gestampt zijn vanwege de enorme toeloop op de Camino. Annemie voelt zich helemaal in haar element hier op de hoogvlakten. Ik zie liever het golvende landschap.
* Ergens midden op de eindeloze landweg stuiten we op een groepje mensen. Het zijn een stel Nederlanders uit Rotterdam en een Engels stel uit Wales op een bijzondere zit/ligfiets met bepakking. De vrouw voorop laag en de man iets hoger. Zij zijn ook op weg naar Santiago. Even midden op straat wat uitgewisseld. Leuk, zulke ontmoetingen!
En we zien nu heel veel wandelaars onderweg ! Dus voortdurend roepen wij; Buen Camino! Wat lijkt me dat saai voor hen, die lange rechte wegen! Voor ons ook, maar minder. Je schiet flink op!
* Dan komen we om 13.45 uur aan in Carrión de los Condes, ons einddoel voor vandaag (54 km) en zien een prachtig Monasterio de Santa Clara, dat vele mogelijkheden biedt.
€5, als je in de zaal wil, €7 voor een ruimte met 3 personen en een single room voor €22. De keuze is snel gemaakt. Ammy in de beddenkast met allemaal jongemannen om haar heen en ik neem de single room van de Clarissen. Heb nog nooit zo'n luxe cel gehad! Met eigen wc en douche, handdoeken en toiletzakje met tandenborstel, tandpasta, spons, vijl en kammetje! En vooral privacy!
Morgen om 8.00 uur wegwezen! Volgende bestemming?...
Adios! Adieje! Buenas noches, mes amigos!
Elke keer als er een berichtje van jou is krijg ik een heel gezellig avontuurlijk gevoel.En ik vind je ook benijdenswaardig.Wat heerlijk, zo,n uitdaging. en je verhaal is steeds interessant.
groet,
Mirjam
Petra van nu t.o.v.de Petra van vroeger met een veldmuisje in de ene hand en met een vinger het neusje van demuis strelend.
Ook toen al was je zeer enthousiast.We blijven jullie volgen.
Groetjes
Annie en Leo.
maar meestal wel een héél aangename woestijn.
De documentaire foto's die je maakt zijn prachtig, vooral de foto's bij de
albergo ontroeren mij, het wandschilderij en de sculpturen raken mij.
De wandelende takken/houtsculpturen zijn geestverwanten van mij. Dank je wel !!!