Oloron-Ste.Marie - Einde fietsboekje deel 2
29 juni 2016 - Oloron-Sainte-Marie, Frankrijk
Dag 28 - en 29. We hebben de magische plaats Oloron-Ste.Marie bereikt! Daar waar we de grens naar Spanje overtrekken. Na vergeefs klimmend zoeken naar de plaatselijke camping ( verkeerd gestuurd!) vinden we ten einde raad zomaar een gîte midden in het centrum. Ook weer regen in de lucht, dus heel gunstig voor ons.
Het plaatsje doet me aan Lourdes denken, waar ik jaren geleden als toerist eens kwam. Hier geen heisa rond de Heilige Maagd, wel een kerk Le Notre Dame. Ik had verwacht dat het hier wemelde van de pelgrims, omdat hier vele wegen samenkomen voor de laatste pleisterplaats van Frankrijk, maar we hebben alleen 3 andere pelgrims in de gîte gezien. C'est tout!
We moeten om 21.30 uur binnen zijn, dan gaat de deur op slot! "Ce n' est pas normal!", zegt de gérant van het restaurant, toen we snel weg wilden om op tijd terug te zijn...
We hebben wat tijd nodig om ons op de eerste Col voor te bereiden, de Col du Somport, waar je eenmaal boven in Spanje aankomt.
Aangezien je maar één nacht in een gîte mag blijven, zoeken we nog naar 'n andere. De camping gaat pas 1 juli open, 2 gîtes gesloten, dus moeten we toch al een eindje richting de Col vandaag. Het is miezerweer als we klokslag 8.00 uur op straat staan. Ook verplicht! En met de plattegrond van Oloron vinden we de fietsenwerkplaats, waar ik de standaard weer vast moet laten zetten, remkabels aantrekken, oliën, voorste remblokjes vernieuwen en banden een beetje oppompen. Annemie laat niets doen....
Op de valreep vind ik een winkeltje met vlaggen en koop de Occitaanse!
We zitten voor de 2e keer bij een Boulangerie koffie en thee te drinken en vervolgen dan toch maar onze tocht. Wég hele rustdag, hoewel het er heel rustig aan toe gaat vandaag....
De fiets kan ik om half 12 ophalen! Voel me weer helemaal veilig.
Het plaatsje doet me aan Lourdes denken, waar ik jaren geleden als toerist eens kwam. Hier geen heisa rond de Heilige Maagd, wel een kerk Le Notre Dame. Ik had verwacht dat het hier wemelde van de pelgrims, omdat hier vele wegen samenkomen voor de laatste pleisterplaats van Frankrijk, maar we hebben alleen 3 andere pelgrims in de gîte gezien. C'est tout!
We moeten om 21.30 uur binnen zijn, dan gaat de deur op slot! "Ce n' est pas normal!", zegt de gérant van het restaurant, toen we snel weg wilden om op tijd terug te zijn...
We hebben wat tijd nodig om ons op de eerste Col voor te bereiden, de Col du Somport, waar je eenmaal boven in Spanje aankomt.
Aangezien je maar één nacht in een gîte mag blijven, zoeken we nog naar 'n andere. De camping gaat pas 1 juli open, 2 gîtes gesloten, dus moeten we toch al een eindje richting de Col vandaag. Het is miezerweer als we klokslag 8.00 uur op straat staan. Ook verplicht! En met de plattegrond van Oloron vinden we de fietsenwerkplaats, waar ik de standaard weer vast moet laten zetten, remkabels aantrekken, oliën, voorste remblokjes vernieuwen en banden een beetje oppompen. Annemie laat niets doen....
Op de valreep vind ik een winkeltje met vlaggen en koop de Occitaanse!
We zitten voor de 2e keer bij een Boulangerie koffie en thee te drinken en vervolgen dan toch maar onze tocht. Wég hele rustdag, hoewel het er heel rustig aan toe gaat vandaag....
De fiets kan ik om half 12 ophalen! Voel me weer helemaal veilig.
Morgenavond wappert bij jou de Spaanse vlag.
Boekje 2. is nu uit. Stuur maar op, samen met de Occ.vlag.
e ultreia, e suseia !
Weer bijna een mijlpaal bereikt!. Spanje!! Het schiet al op. Nu moeten jullie je spaanse talenknobbel inzetten, maar met jullie charme en vriendelijkheid zal dit geen probleem worden denk ik.
Annemie, we hebben maandag vergadering gehad van de KBO. Je krijgt de groeten van Marleen, Wim en André (die er ook al weer bij was). Ook natuurlijk voor Petra.
Groetjes Ap&Mia.