Reflecties van Neuvy-St.Sépulchre tot Souterraine

* "Les bètes blancs" en "les bêtes brunes" staken hun grazerij en kijken ons verwonderd na....het enige publiek dat ons al honderden kilometers volgt.

* Annemie trekt me door Frankrijk heen. Ik zorg voor de slaapplaatsen, want ik heb een Franse babbel.
Ammy vindt het heerlijk om lichamelijk af te zien. Ik niet. ( alleen bij dans!) Geef mij maar de afdalingen! Zonder inspanning het doel bereiken... Want mét inspanning doe ik al heel mijn leven.

* Het is als het leven nog eens overdoen, deze tocht. Zo ervaar ik dat. In gecomprimeerde vorm en met meer open ogen...

* Iets kwijtraken onderweg is heel normaal, zegt Ammy. Dat hoort erbij! In het gewone leven raak je door de jaren heen ook van alles kwijt. En ik ben dan weer gerustgesteld.....zeker als ik meemaak dat zij ook spulletjes verliest...☺

* Zo verloor Annemie bij vertrek in Vézelay zomaar haar lange broek en onderbroek van de fiets en ik ben aan m'n 3e zonnebril begonnen. De laatste vanmiddag op een braderietje in 'n dorp gekocht voor €2. WANT EINDELIJK SCHIJNT DE ZON!

* Een smiley kijkt boos naar ons, want wij rijden 32 km per uur...!